ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΣΥΝΤΑΞΗ ΤΟΥ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ 2008

Eν όψει των συναντήσεων των παραγωγικών τάξεων με τον κ. Πρωθυπουργό και τους αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων, θα θέλαμε να σας θέσουμε ορισμένα βασικά ζητήματα που απαιτούν λύσεις, νομοθετικές πρωτοβουλίες και ένταξή τους στον κυβερνητικό σχεδιασμό, ώστε να ληφθούν υπ όψιν οι οικονομικοί παράμετροι κατά την σύνταξη του Προϋπολογισμού 2008.

Τα θέματα αφορούν :

1. Τη μεταβίβαση ΜΜΕ
2. Αφορολόγητο για επενδύσεις
3. Φορολογικά
4. Ασφαλιστικό


1.


Το θέμα της μεταβίβασης επιχειρήσεων, ειδικότερα Μικρών και Μεσαίων αποτελεί ζήτημα ιδιάζουσας σημασίας τόσο σε Ευρωπαϊκό όσο και σε εθνικό επίπεδο δεδομένων των συνθηκών (οικονομικών, δημογραφικών κλπ.) που επικρατούν στα πλαίσια της ΕΕ. Σύμφωνα με εκτιμήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το ένα τρίτο των επιχειρηματιών της ΕΕ, και κυρίως αυτών που διαχειρίζονται οικογενειακές επιχειρήσεις, θα αποσυρθεί μέσα στα επόμενα δέκα έτη, γεγονός που θα έχει επιπτώσεις σε περίπου 690.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις και 2,8 εκ. θέσεις απασχόλησης κάθε έτος. Συνεπώς το θέμα της μεταβίβασης είναι στενά συνδεδεμένο με αυτό της επιβίωσης των επιχειρήσεων και κατ’ επέκταση της οικονομικής ανάπτυξης και της διατήρησης και δημιουργίας περισσοτέρων και ποιοτικότερων θέσεων απασχόλησης σύμφωνα με τις δεσμεύσεις της Συνθήκης της Λισσαβόνας.

Σε εθνικό επίπεδο το ζήτημα είναι σαφώς πιεστικότερο αν λάβει κανείς υπόψη την ιδιαίτερα υψηλή συμμετοχή των Μικρών επιχειρήσεων στο οικονομικό δυναμικό της χώρας. Σύμφωνα με πρόσφατη ανακοίνωση της Επιτροπής (Μάρτιος 2006) προς το Συμβούλιο, το Κοινοβούλιο, την ΕΟΚΕ και την Επιτροπή των Περιφερειών, η Ελλάδα κατατάσσεται στην τελευταία θέση όσον αφορά τη λήψη μέτρων για την εφαρμογή της Σύστασης της Επιτροπής (Δεκέμβριος 1994) σχετικά με τη διευκόλυνση μεταβίβασης Μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Δυστυχώς, όπως προαναφέρθηκε, η πρόοδος που έχει σημειωθεί στη χώρα μας για καθένα από τα παραπάνω ζητήματα είναι μικρή. Παρά τα θετικά φορολογικά κυρίως μέτρα που έχουν νομοθετηθεί (2002) για την μεταβίβαση των ΜΜΕ σε περίπτωση συνταξιοδότησης ή μεταβίβασης σε τέκνα, η δημιουργία του κατάλληλου περιβάλλοντος έχει ακόμα να διανύσει μακρά πορεία.

Σε αυτό το πλαίσιο, η ΓΣΕΒΕΕ θεωρεί σημαντική την πρωτοβουλία που ελήφθη με πρότασή της και απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης για τη σύσταση Ομάδας Εργασίας με σκοπό τη σύνταξη Έκθεσης σχετικά με τη Διευκόλυνση της Μεταβίβασης των Ελληνικών Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων. Η Έκθεση δόθηκε στη δημοσιότητα το Μάρτιο του 2006 και κατέληξε σε προτάσεις θεσμικών και διοικητικών μέτρων πολιτικής για την εξασφάλιση της ευκολότερης – λιγότερο γραφειοκρατικής και με χαμηλότερο κόστος μεταβίβασης των ΜΜΕ από τη μια γενιά επιχειρηματιών στην επόμενη.

Λαμβάνοντας υπόψη τις πραγματικές ανάγκες των Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων, την τελική Έκθεση της Ελληνικής Ομάδας Εργασίας, την Ευρωπαϊκή εμπειρία από τη προσαρμογή του θεσμικού και διοικητικού πλαισίου, τη Σύσταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (1994) και τα παραδείγματα ορθών πρακτικών όπως διατυπώθηκαν στα προγράμματα για τη διαμόρφωση της Άριστης Διαδικασίας Μεταβίβασης, BEST (2000) και ΜΑΡ (2002), η ΓΣΕΒΕΕ προτείνει την υιοθέτηση των παρακάτω Πρώτων ΑΜΕΣΩΝ μέτρων φορολογικού, νομικού και χρηματοδοτικού χαρακτήρα.

Θα σας υποβάλουμε επίσης και έκθεση του ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ (Ινστιτούτο Μικρών Επιχειρήσεων) για το όλο ζήτημα.

Άμεσα μέτρα :

 Φορολογικά μέτρα :

• Μείωση των φορολογικών συντελεστών όσον αφορά τη μεταβίβαση επιχειρήσεων από επαχθή αιτία σε τρίτους, σε υπαλλήλους της επιχείρησης και σε συγγενείς της Α΄ και Β΄ κατηγορίας του άρθρου 29 του Ν. 2961/2001.
Συγκεκριμένα, όσον αφορά τους συγγενείς της Α΄ κατηγορίας που βαρύνονται με συντελεστή φορολόγησης 1,2%, ο συντελεστής αυτός να μειωθεί στο 0%. Όσον αφορά τους συγγενείς Β΄ κατηγορίας που βαρύνονται με συντελεστή φορολόγησης 2,4%, ο συντελεστής να μειωθεί στο 1%.
• Μείωση των φορολογικών συντελεστών που προβλέπονται στην παράγραφο 7 του άρθρου 29 του Ν. 2961/2001 σχετικά με τη φορολόγηση μεταβίβασης λόγω δωρεάς ή γονικής παροχής.
Πολλές χώρες της Ε.Ε. (π.χ. Εσθονία, Ιταλία, Κύπρος, Σλοβακία, Σουηδία) έχουν καταργήσει τους φόρους κληρονομιάς. Συνολικά σε 21 χώρες (σύμφωνα με πρόσφατη ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής – Μάρτιος 2006), ο φόρος κληρονομιάς για τις μεταβιβάσεις επιχειρήσεων έχει καταργηθεί ή σε ορισμένες περιπτώσεις προβλέπεται προνομιακή μεταχείριση για τη μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης λόγω του ότι οι φόροι κληρονομιάς αφαιρούν ρευστότητα και περιουσιακά στοιχεία από τις επιχειρήσεις.
• Είναι σκόπιμο να εξετασθεί ξεχωριστά η μείωση των φορολογικών συντελεστών για την πώληση της επιχείρησης προς τους υπαλλήλους της επιχείρησης (κατά την παράγραφο 2 του άρθρου 7 της Σύστασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής). Στην παρούσα νομοθεσία οι υπάλληλοι νοούνται ως “τρίτοι” και υπόκεινται σε συντελεστή 20%. Ωστόσο, η επαγγελματική τους γνώση πάνω στα θέματα της επιχείρησης αποτελεί σημαντικό εχέγγυο για την εξασφάλιση της επιβίωσής της και τη διατήρηση των θέσεων εργασίας.
• Κατάργηση του φόρου, τέλους ή εισφοράς υπέρ του Δημοσίου ή τρίτων που επιβάλλονται στη Σύμβαση μεταβίβασης.
• Τα υφιστάμενα Αφορολόγητα Αποθεματικά να μη φορολογούνται, εφόσον δεν αναλαμβάνονται ή διανέμονται κατά το χρόνο μεταβίβασης της επιχείρησης.

 Νομικά μέτρα :

• Δυνατότητα για μεταβολή της νομικής υπόστασης της επιχείρησης σε μορφή που να διευκολύνει τη μεταβίβαση χωρίς να είναι απαραίτητη η διάλυση της επιχείρησης ή η δημιουργία νέας επιχείρησης.
• Εν όψει σχεδιαζόμενης μεταβίβασης να υπάρχει η δυνατότητα αλλαγής της νομικής μορφής από ατομική ή προσωπική (Ο.Ε, Ε.Ε.) σε κεφαλαιουχική εταιρεία (Α.Ε., Ε.Π.Ε) χωρίς φορολογικές ή άλλες οικονομικές επιπτώσεις, καθώς η διαδικασία μεταβίβασης των εταιρικών μεριδίων είναι απλούστερη σ΄ αυτές τις περιπτώσεις. Ρύθμιση για τη δυνατότητα μετατροπής προσωπικής εταιρείας σε μετοχική ισχύει για παράδειγμα στην Ιταλία.
• Δυνατότητα και για μετατροπή της προσωπικής εταιρείας (Ο.Ε., Ε.Ε.) σε Ατομική και αντιστρόφως χωρίς φορολογικές επιβαρύνσεις.
• Δυνατότητα για συνέχιση και μεταβίβαση (αντί για λύση) των προσωπικών εταιρειών στην περίπτωση καταγγελίας ή θανάτου ενός από τους εταίρους, από τους υπόλοιπους εταίρους, με ρήτρα για αποζημίωση του καταγγέλοντος εταίρου με την αξία της εταιρικής του μερίδας.
• Ισχύς της άδειας εγκατάστασης και λειτουργίας κατά τη μεταβίβαση.


 Χρηματοδοτικά μέτρα :

Παρότι η μεταβίβαση επιχείρησης συχνά συνεπάγεται υψηλότερο κόστος από την ίδρυση νέας, οι δυνατότητες χρηματοδότησης είναι περιορισμένες και ανεπαρκείς, ώστε οι ΜΜΕ να μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στις δυσκολίες εξεύρεσης πόρων.

• Σ΄ αυτό το πλαίσιο είναι σκόπιμο να εξεταστεί η δημιουργία ειδικού Ταμείου για τη χρηματοδότηση πράξεων μεταβίβασης καθώς και η παροχή δανείων με ειδικά επιτόκια (η χορήγηση τέτοιου τύπου δανείων έχει προβλεφθεί στο Βέλγιο και το Λουξεμβούργο, ενώ στη Δανία, τη Γαλλία και την Αυστρία υπάρχουν εγγυήσεις δανείων που μειώνουν τα ασφάλιστρα κινδύνου).
• Ως προς την εγγυοδοσία για την απόκτηση δανείου, σημαντικός είναι και σ΄ αυτή την περίπτωση ο ρόλος του ΤΕΜΠΜΕ. Ειδικό πρόγραμμα που αφορά περιπτώσεις μεταβίβασης ήδη υφίσταται (ΤΕΜΠΜΕ 5-04). Ωστόσο, οι περιπτώσεις που καλύπτει ως προς το ύψος, τη διάρκεια και το ποσοστό κάλυψης του δανείου, πρέπει να διευρυνθούν.


2.


Το πρόβλημα της χρηματοδότησης των Μικρών επιχειρήσεων, για ανανέωση και εκσυγχρονισμό του εξοπλισμού τους, την ενσωμάτωση καινοτόμων διαδικασιών με στόχο την καλύτερη ποιότητα των προϊόντων, υπηρεσιών και την δημιουργία πρωτότυπων προϊόντων, είναι πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις στην ΕΕ και ιδιαίτερα οι Ελληνικές. Ο Τραπεζικός Δανεισμός δεν είναι πάντα η καλύτερη ή και η ευκολότερη λύση (Επιτόκια, εξασφαλίσεις, Βασιλεία II).

Το πρόβλημα του εκσυγχρονισμού των Μικρών επιχειρήσεων σε εξοπλισμό, μεθοδολογίες και ενσωμάτωση καινοτόμων διαδικασιών, είναι το σημαντικότερο εμπόδιο για την εξωστρέφεια και Διεθνοποίησή τους. Αν οι Μικρές επιχειρήσεις δεν είναι Δυναμικές, Σίγουρες και Ανταγωνιστικές στο τοπικό εθνικό επιχειρηματικό περιβάλλον, δεν πρόκειται να αποπειραθούν (και δεν πρέπει) να αναζητήσουν νέες εκτός των εθνικών συνόρων αγορές και συνεργασίες, ούτε καν εντός των στενών τοπικών αγορών.

Με λόγια όμως, ευχές, ουτοπίες και ενίοτε με πανηγυρισμούς για παροδικές εξάρσεις των εξαγωγών, η Ελληνική Οικονομία θα παραμείνει εγκλωβισμένη και περιφερειακή με αμφίβολο μέλλον. Τα γκρίζα μηνύματα που αναδεικνύονται από το διευρυμένο έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου και ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, καθιστούν άνευ ιδιαίτερης σημασίας τις ανταλλαγές επιχειρημάτων και την παράθεση δεικτών με αντικείμενο την κατάταξη της Ελλάδας στους πίνακες Ανταγωνιστικότητας. Χάνουμε το τρένο. Τα ράφια των Πολυκαταστημάτων κατακλύζονται από εισαγόμενα προϊόντα (60%), ιδιαίτερα αυτά των Πολύ Μεγάλων επιχειρήσεων που συνεχώς ενισχύονται θεσμικά (ωράριο, εμπορική χωροταξία) και προστατεύονται. Η μάχη της Ανταγωνιστικότητας πρέπει να σχεδιασθεί εξ΄ αρχής, στην βάση του επιχειρείν, στην “πηγή” της επιχειρηματικότητας που είναι οι Μικρές επιχειρήσεις από την δεξαμενή των οποίων προέρχονται και δημιουργούνται και οι Μεγάλες.

Ιδιαίτερα τώρα, που ο κίνδυνος του “σαρώματος” από τα “υπεριπτάμενα” κερδοσκοπικά, υπερεθνικά, συγκεντρωμένα κεφάλαια είναι υπαρκτός, πρέπει να ενισχύσουμε και να διευρύνουμε τις δυνατότητες αντίστασης (πιο Ανταγωνιστικές) των Μικρών επιχειρήσεων (Δεξαμενή επιχειρείν). Να αποφύγουμε την εστίαση της προσοχής της οικονομικής πολιτικής μονοδιάστατα στην προσέλκυση Μεγάλων επενδύσεων και στους “Εθνικούς πρωταθλητές”. Άλλωστε οι μεγάλες επενδύσεις δυστυχώς στην Ελλάδα δεν γίνονται σε παραγωγικές δραστηριότητες. Αφορούν μάλλον χρηματιστηριακές κινήσεις κεφαλαίων και εξαγορές. Δηλαδή είναι επενδύσεις με εύκολες μετακινήσεις, “αναστροφές” και “αποχωρήσεις”.

Η ενίσχυση της παραγωγικής βάσης και ως εκ τούτου και των αντοχών της Ελληνικής Οικονομίας στις αναταράξεις που δημιουργούν οι γρήγορες κινήσεις των κεφαλαίων, είναι εκ των ουκ άνευ. Τα χρηματοοικονομικά μέτρα σήμερα υπερέχουν της Παραγωγής που κινδυνεύει να ισοπεδωθεί, ιδιαίτερα σε περιοχές περιφερειακές, όπως η Ελλάδα η οποία μπορεί, αν κάποια στιγμή αποφασισθεί από κάποιους, να αποτελέσει “εύκολο” και “γρήγορο”
στόχο.

Δεν πρέπει να ζούμε με ψευδαισθήσεις. Πρέπει να εξετάσουμε εξ υπαρχής την ενίσχυση θεμελιωδών παραγόντων που συνάδουν στην ενίσχυση της Ανταγωνιστικότητας των ΜΜ Επιχειρήσεων. Πρώτα στις Τοπικές Αγορές, ώστε να δούμε αργότερα την δραστηριοποίηση των πιο επιτυχημένων και στις υπερεθνικές αγορές (Συνέδριο ΟΟΣΑ, Αθήνα 6-8 Νοεμβρίου 2006).


• Έως το 2005 οι επιχειρήσεις στην Ελλάδα και ιδιαίτερα οι παραγωγικές - μεταποιητικές είχαν την δυνατότητα να χρησιμοποιούν μέρος των κερδών τους (35%), για να επενδύουν (αυτοχρηματοδότηση), με το σημαντικό κίνητρο της μη φορολόγησης του τμήματος αυτού των κερδών.

Δυστυχώς μέσα από σειρά λαθών σε ότι αφορά στους χειρισμούς των Ελληνικών Κυβερνήσεων το μέτρο αυτό δεν “προστατεύθηκε” από την Κυβέρνηση έναντι της ΕΕ όπως θα έπρεπε, και καταργήθηκε.

Αμαχητί, συναίνεσε η Κυβέρνηση, χωρίς να προωθήσει τις απαιτούμενες αλλαγές, ιδιαίτερα μετά και τον Νέο Κανονισμό 1998/2006 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (de minimis, ενισχύσεις ήσσονος σημασίας). Σύμφωνα με τον οποίο επιτρέπονται ενισχύσεις έως 200.000 € ανά επιχείρηση για οποιαδήποτε περίοδο τριών ετών. Οι ενισχύσεις αυτές μπορεί να είναι εκτός των άλλων και μέσω φορολογικών κινήτρων και απαλλαγών. Για τις επιχειρήσεις δε που δραστηριοποιούνται στον τομέα των οδικών μεταφορών το προαναφερθέν ανώτατο όριο είναι 100.000 €. Οι ενισχύσεις αυτές σύμφωνα με τον κανονισμό δεν επηρεάζουν το εμπόριο μεταξύ κρατών μελών ή/και δεν στρεβλώνουν ούτε απειλούν να στρεβλώσουν τον ανταγωνισμό και δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 87 § 1 της Συνθήκης.

Οι ενισχύσεις αυτές αφορούν τις Μικρές Επιχειρήσεις λόγω του περιορισμένου ύψους τους (200.000 €), και δεν μπορεί να γίνεται αποδεκτό στην χώρα των Μικρών επιχειρήσεων, στην Ελλάδα, το μέτρο αυτό να μην τυγχάνει αποδοχής από την Κυβέρνηση.

Αυτά είναι ουσιαστικά μέτρα και με τον κατάλληλο έλεγχο για την ορθή εφαρμογή τους από τις επιχειρήσεις, μπορούν να αλλάξουν σταδιακά το τοπίο σε ότι αφορά στον εκσυγχρονισμό, την ενσωμάτωση της καινοτομίας και της επενδυτικής κουλτούρας. Εν τέλει και της ανταγωνιστικότητας και εξωστρέφειας των Μικρών και Πολύ Μικρών επιχειρήσεων.

Προτείνεται η άμεση επαναθεσμοθέτηση της δυνατότητας δημιουργίας αφορολόγητου αποθεματικού από τις Μικρές επιχειρήσεις:

Το χρηματικό ύψος του αφορολόγητου αποθεματικού να κλιμακώνεται μειούμενο αναλόγως του τζίρου της επιχείρησης. Συγκεκριμένα, για τις μικρές επιχειρήσεις (κύκλος εργασιών <1,5 εκατ. €) προτείνεται να διαμορφωθεί στο 50% των κερδών, και για επιχειρήσεις με κύκλο εργασιών <10 εκατ. € να διαμορφωθεί στο 25% των κερδών.

Το αφορολόγητο αποθεματικό των επιχειρήσεων έχει αποδειχθεί ότι αποτελεί σημαντικό εργαλείο χρηματοδότησης επενδύσεων, ιδιαίτερα για τις ΜΜΕ. Είναι δε εξίσου σημαντικό με την ένταξη της επιχείρησης σε κάποιο αναπτυξιακό νόμο (σύμφωνα με μελέτη του ΕΒΕΑ). Αποτελεί ταυτόχρονα την τρίτη κατά σειρά εναλλακτική πηγή χρηματοδότησης των ΜΜΕ.

Ο κανονισμός de minimis (κρατικές εγγυήσεις για ενισχύσεις ήσσονος σημασίας) που διαμορφώθηκαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, συνηγορεί στη δημιουργία ανάλογου πλαισίου. Επιτρέπει δε και κλαδικές πολιτικές κρατικής ενίσχυσης (πχ κλωστοϋφαντουργία).


Η κατάργηση της δυνατότητας του Αφορολόγητου μέρους των κερδών μιας επιχείρησης (το 2005), με δέσμευση και υποχρέωση για επενδύσεις (αυτοχρηματοδότηση), ήταν πλήγμα για τις Μικρές επιχειρήσεις, και έχει αφήσει δυσαναπλήρωτο κενό.

Σύμφωνα δε με το παρακάτω παράδειγμα η κατάργηση ήταν άνευ σημασίας για τα κρατικά έσοδα:

 Έστω Επιχείρηση με τζίρο: 1.500.000 €
και καθαρά κέρδη: 200.000 €
 Αφορολόγητα κέρδη με υποχρέωση
για επένδυση σύμφωνα με τη πρόταση: 200.000 x 50% = 100.000 €
 Αν φορολογούνταν αυτά τα κέρδη π.χ. με 25% συντελεστή, θα προκύψει φόρος 25.000 € (100.000 x 25% = 25.000 € φόρος)

Το κράτος “χάνει” δηλαδή, 25.000 € φόρο από την εν λόγω επιχείρηση στη χρήση, αν ισχύσει η πρόταση για αφορολόγητο για επενδύσεις στο ύψος του 50% επί των κερδών.

Η επιχείρηση όμως που θα αγοράσει εξοπλισμό με το αφορολόγητο ποσό των κερδών: 100.000 €, θα καταβάλει ΦΠΑ 19.000 € (100.000 x 19%). Αν προστεθούν και οι φόροι που θα πληρώσει ο προμηθευτής του εξοπλισμού λόγω κερδών που θα αποκομίσει από την συναλλαγή, πλέον των θετικών επιπτώσεων σε θέσεις εργασίας και εκσυγχρονισμό της επιχείρησης, είναι αμελητέα έως ανύπαρκτη η “ζημιά” στον κρατικό Προϋπολογισμό από ένα τέτοιο μέτρο!!

Οι μόνοι που μπορεί να έχουν επιχειρήματα εναντίον του μέτρου, είναι οι επιχειρήσεις των Τραπεζών γιατί θα χάσουν εν δυνάμει πελάτες για δανεισμό!



3.


Στην Σύνοδο που έγινε 5-6 Ιουνίου 2007 στο Βερολίνο, για τη Χάρτα των Μικρών Επιχειρήσεων, αναφέρθηκε από όλους τους συμμετέχοντες και τον Αντιπρόεδρο της Ε.Ε. αρμόδιο για τις Επιχειρήσεις και τη Βιομηχανία κ. Gunter Verheugen, ότι πρέπει να υπάρξουν Διακριτές πολιτικές (positive discriminations) για τις Μικρές και Πολύ Μικρές επιχειρήσεις. Ιδιαίτερα σε θέματα γραφειοκρατίας, αδειοδότησης, έναρξης, φορολογίας και μεταβίβασης.

Ειδικά για την φορολογία, αναφέρθηκαν καλές πρακτικές χωρών, με ειδικά ευνοϊκά και απλά καθεστώτα φορολόγησης και διαδικασίας για τις Πολύ Μικρές Επιχειρήσεις.

Αναφέρθηκε επίσης χαρακτηριστικά στη Σύνοδο, ότι ενιαίες – οριζόντιες πολιτικές για όλους, πάντα ευνοούν τους ισχυρότερους και φέρνουν σε δυσκολότερη θέση τις Μικρές επιχειρήσεις.

• Στην Ελλάδα ακολουθούμε αντίθετη πορεία: Μειώθηκαν οι συντελεστές φορολόγησης κατά 10 μονάδες για τις Α.Ε., 5 μονάδες για τις Ο.Ε., ενώ δεν υπάρχει καμία μείωση για τις Ατομικές επιχειρήσεις (Μικρές επιχειρήσεις – αυτοαπασχολούμενοι).Την πλειοψηφία δηλαδή των επιχειρήσεων (≈ 630.000). Τα κέρδη από αυτή την κατηγορία εξακολουθούν να φορολογούνται με τους υψηλούς συντελεστές των φυσικών προσώπων.
• Χαρακτηριστικό της Αντίθετης Πορείας που αποτελεί και κακή Ευρωπαϊκή Πρακτική, είναι και η κατάργηση του Αφορολόγητου Αποθεματικού για τις Μικρές και Πολύ Μικρές Επιχειρήσεις, επειδή η Ε.Ε. είχε εκτός των άλλων, ενστάσεις που αφορούσαν κύρια την καταστρατήγηση της Συνθήκης λόγω χρήσης του μέτρου και από Μεγάλες επιχειρήσεις ! !
• Ιδιαίτερη Μέριμνα μέσα από φορολογικά κίνητρα, πρέπει να υπάρξει και για τις νέες επιχειρήσεις. Υπάρχουν ανάλογες πρακτικές σε Ευρωπαϊκές χώρες. Η μηδενική φορολόγηση των κερδών για ένα εύλογο διάστημα λειτουργίας μιας νέας επιχείρησης, πρέπει να αντιμετωπισθεί θετικά ως γενικό Μέτρο, όπως επίσης και η φορολόγηση των Μικρών επιχειρήσεων σε περιοχές με μεγάλους Δείκτες Ανεργίας.
• Η συμμετοχή Συνεταιρισμών Μικρών Επιχειρήσεων στα Κοινοτικά Προγράμματα, είναι ένα άλλο επίσης θέμα, που πρέπει να αντιμετωπισθεί θετικά.
• Η με συνεχείς νομοθετικές παρεμβάσεις αλλαγές στο εύρος της φορολογικής μνήμης (από 5ετία έγινε 10ετία), δημιουργούν Νέες γενιές Ανέλεγκτων Χρήσεων. Τεκμαίρεται δε, ότι μετά τις εκλογές, θα υπάρξουν Δυσάρεστες εκπλήξεις για το “κλείσιμο” των Βιβλίων στις ΜΜΕπιχειρήσεις. Συνεχίζεται δηλ. η Ομηρία των επιχειρήσεων και η Αναξιοπιστία του Φορολογικού Συστήματος, κάτι που έχει στηλιτευτεί και από εσάς, στο παρελθόν.


4.


Η Δέσμευση της Πολιτείας για κάλυψη των ελλειμμάτων των υπό ενοποίηση Ταμείων ΤΑΕ-ΤΣΑ-ΤΕΒΕ δεν τηρήθηκε. Αντί αυτού, επιχειρήθηκε η Μείωση κατά 30% των συντάξεων για να καλυφθούν τα ελλείμματα. Αν και με Νομοθετική ρύθμιση αποφεύχθηκε η Μείωση την τελευταία στιγμή. Αν δεν υπάρξει πρόβλεψη για κάλυψη των ελλειμμάτων, το θέμα θα επανέλθει από την επόμενη Κυβέρνηση (Μείωση Συντάξεων) μετά τις εκλογές.

Όταν πρόκειται για Μεγάλες επιχειρήσεις (Τράπεζες), υπάρχουν κονδύλια και αποδέχεται η Κυβέρνηση την επιβάρυνση του Προϋπολογισμού, για τις ενοποιήσεις των Ταμείων τους. Όταν πρόκειται για τον Ασφαλιστικό Φορέα των Μικρομεσαίων επιχειρηματιών, προτείνεται Μείωση συντάξεων και εκποίηση των περιουσιακών στοιχείων του Φορέα.